ล่ม

v. 1. to founder, to capsize, to sink;

2. to fall, to go down, to go under, to be ruined, to be destroyed (e.g. a crop).

เรือล่มลงพร้อมด้วยลูกเรือทั้งหมด The ship went down (foundered) with all hands on board.

กรุงศรีอยุธยาล่มเพราะคนไทยขาดความสามัคคี Si Auytthaya fell because of disunity among the Thai. เขาทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อไม่ให้บริษัทล่มจม He did everything to save the firm from going under (from collapsing).